Rozmowa z Małgosią
Anioły i Tchnienie
Pierwszy wiersz-przesłanie przyszło do Małgosi 1 maja 2010 roku, ostatni w wydanym zbiorze „Tchnienie Jam Jest” pochodzi z 1 sierpnia 2020 z godziny 8:33. Wiersze nie mają tytułów, odnotowana jest data i często godzina powstania wierszowanego przesłania. Wiersze-przesłania przychodzą nadal. Pojawiają się już nie tak często, jednak przychodzą niczym znak Opieki i tchnienie Obecności. Udostępnię je w osobnym wpisie na Blogu.
Te wiersze to droga, którą prowadzona jest Małgosia. Każdy wiersz-przesłanie może się stać łykiem Wody Żywej, chwilą Ciszy, chwilą radosnego rozpoznania wołania nas po Imieniu, chwilą błogości Opieki Tchnienia Jam Jest i chwilą powrotów, gdy odejdziemy na chwilę w nieuważność, zamiast prostego, ufnego poddania się Bogu, podania się Życiu, którym On nami żyje.
Jak to się zaczęło?
W jakich okolicznościach pojawił się pierwszy wiersz-przesłanie?
Co mają z tym wspólnego Anioły?
Malowanie czy pisanie?
Małgosia czy Krystyna?
Co przekazał obraz „Jezu ufam Tobie”?
To tylko niektóre z pytań, których odpowiedzi znajdziecie w podcaście Rozmowa z Małgosią: Anioły i Tchnienie w ramach cyklu Rozmowy z Autorami… i nie tylko.
Zapraszam wraz z Małgosią do odsłuchania rozmowy.
Wirtualny wernisaż Aniołów Małgosi można zobaczyć na witrynie Chrystus w Tobie.